یک کمپلکس نانویی ممکن است به درمان بیماریهای خودایمنی کمک کند
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۳۰۰۸۹
بیماریهای خود ایمنی معمولا مرموز هستند. در دهه ۱۹۵۰ دانشمندان فهمیدند که سیستم ایمنی بدن می تواند به اندامهای خود بدن آسیب برساند. حتی امروز نیز، دلایل اساسی و عملکرد درونی بیشتر بیماری های خود ایمنی ناشناخته باقی مانده است که گزینه های درمانی آن را محدود میکند.
به گزارش ایسنا، با این حال، طی چند سال گذشته، دانشمندان سرنخ هایی برای چگونگی بروز بیماریهای خود ایمنی پیدا کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با این حال، به دلیل تنوع زیاد در اندازه ذرات و DNA در خون، شناسایی آن ها دشوار بوده است. به تازگی محققان دانشگاه دوک راهی برای آزمایش سیستماتیک چگونگی تعامل این ذرات با سیستم ایمنی بدن ایجاد کرده اند. محققان با استفاده از ذرات ریز در اندازههای مشخص و اتصال رشته های DNA با طول های خاص به آنها و قرار دادن این ساختار در معرض کمپلکسهای حاصل از سلولهای ایمنی ممکن است درک اساسی محققان از این بیماری ها را افزایش دهند.
کریستین پین، استاد مهندسی مکانیک و علوم مواد میگوید: « رویکرد ما مسیر سلولی که باعث پاسخ آسیبزا به این ذرات هیبریدی می شود، را شناسایی کرد و نشان داد که DNA محصور به سطوح نانوذرات از تخریب توسط آنزیم ها محافظت می شود. ما فکر می کنیم این نتایج بسیار مهم است و پایه و اساس مطالعات آینده را تشکیل می دهد.»
در حالی که DNA معمولاً درون هسته سلول هستند، هنگامی که سلول ها می میرند یا توسط ویروس ها و باکتری ها مورد حمله قرار می گیرند، اغلب وارد جریان خون میشوند. در حالی که به آنها “DNA بدون سلول” گفته میشود عمر کوتاهی داشته و به سرعت تجزیه میشوند، اما در بعضی از افراد و موقعیت ها، این رشتهها می تواند مدت زمان طولانی تری دوام داشته باشند. در این پروژه سطح بالای DNA بدون سلول با شدت علائم لوپوس ارتباط نشان داد.
اولین مشاهده مهمی که تیم ایجاد کرده بود این بود که DNA متصل به نانوذرات از آنزیم های دگرگون کننده محافظت می شود. این گروه معتقد است آنزیمها ممکن است به DNA دسترسی پیدا نکرده باشند تا آنها را از بین ببرند. نتایج نشان داد که ماکروفاژها با تولید سیگنال های التهابی برای سایر سلولها، به کمپلکسهای ذرات DNA پاسخ میدهند، که این موضوع مشخصه بسیاری از بسیاری از بیماری های خود ایمنی است. آنها همچنین نشان دادند که این پاسخ از طریق یک مسیر سیگنالینگ خاص به نام CGAS-STING ایجاد می شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: نانوفناوری نانوفناوری اسپیس ایکس تغییرات اقلیمی چرخش زمین بیماری های خود ایمنی بیماری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۳۰۰۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سنگ کیسه صفرا چیست و چگونه درمان میشود؟
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، سنگ کیسه صفرا یکی از موارد ایجاد درد در افراد و اختلال در زندگی روزمره آنها است، سنگ کیسه صفرا یا سنگ صفرا، مواد جامدی هستند که در کیسه صفرا (کیسه صفرایی) که یک عضو کوچک و مثلثی در داخل کبد است، ایجاد میشوند. این سنگها از ترکیبات مختلف از جمله کلسترول، کلسیم بیلیروبینات و مواد دیگر تشکیل شدهاند.
عواملی مانند ژنتیک، مصرف غذاهای پرچرب و پرکلسترول، چاقی، دیابت، عوامل هورمونی و تغییرات در ترکیب صفرا میتوانند به افزایش خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا منجر شوند.
علائم سنگ کیسه صفرا
علائم سنگ کیسه صفرا ممکن است شامل درد شدید در ناحیه بالینی راست باله، تهوع، استفراغ، احساس سنگینی و احساس پر شدن در ناحیه شکم باشد. در صورت بروز علائم مشابه، تشخیص و درمان سنگ کیسه صفرا توسط پزشک انجام میشود.
تشخیص سنگ کیسه صفرا
برای تشخیص سنگ کیسه صفرا، پزشک ممکن است از روشهای تشخیصی مختلف استفاده کند، از جمله:
آزمایش خون: آزمایش خون میتواند نشان دهنده وجود التهاب یا عفونت در کبد یا کیسه صفرا باشد.
سونوگرافی: این روش تصویربرداری با فرکانس بالا است که از امواج صوتی برای تولید تصاویر از داخل بدن استفاده میکند. با استفاده از سونوگرافی، سنگهای موجود در کیسه صفرا و مجاری صفرا مشاهده میشوند.
سیتیاسکن: سیتیاسکن نیز میتواند به پزشک کمک کند تا سنگهای کیسه صفرا و مجاری صفرا را تشخیص دهد.
انجام امآرآی: این روش تصویربرداری با مغناطیس است که ممکن است برای تشخیص سنگ کیسه صفرا مورد استفاده قرار گیرد.
درمان سنگ کیسه صفرا
درمان سنگ کیسه صفرا ممکن است به شرایط و اندازه سنگ، علائم، و وضعیت کلی بیمار بستگی داشته باشد. در برخی موارد، اگر سنگ کوچک باشد و علائم قابل تحمل باشند، ممکن است نیاز به درمان فوری نباشد و پزشک ممکن است توصیه کند منتظر بمانید تا سنگ به طور طبیعی از بدن خارج شود.
اما اگر سنگ بزرگ باشد یا علائم شدیدی از جمله درد شدید، تب، استفراغ، تهوع، و التهاب وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به درمان فوری داشته باشید. روشهای درمانی معمول برای سنگ کیسه صفرا شامل:
جراحی: در موارد شدید و پیچیده، پزشک ممکن است توصیه به انجام عمل جراحی برای برداشتن سنگ کیسه صفرا داشته باشد. این عمل ممکن است به صورت باز یا از طریق لاپاراسکوپی (جراحی کمتهاجم) انجام شود.
شکستن سنگ: در روشهای غیرجراحی، مانند کولانگیوگرافی تخلیهای (ERCP) یا لیتوتریپسی شوکی موج (ESWL)، سنگهای کوچک شکسته و از بدن خارج میشوند.
استفاده از داروها: برخی داروها مانند اسپاسمولیتیکها (برای کاهش تشنج) یا داروهای حل سنگ (برای حل سنگهای کلسیمی) ممکن است به عنوان گزینه درمانی مورد استفاده قرار گیرند.
پزشک پس از انجام تشخیص دقیق، شما را راهنمایی میکند که روش درمان مناسب برای شما چیست و چگونه باید با عوارض و پیامدهای آن روش موافقت کنید. همچنین، پس از درمان، پزشک ممکن است نکات و تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی شما را نیز توصیه کند تا از عود سنگ کیسه صفرا جلوگیری شود.
ERCP: این روش تصویربرداری و درمانی است که با استفاده از یک دستگاه انعقاد و دستگاه فیبرواسکوپ، به پزشک امکان میدهد تا به طور مستقیم به داخل کبد و مجاری صفرا دسترسی پیدا کند و سنگها را حذف کند.
در نهایت پزشک ممکن است بر اساس علائم و نتایج آزمایشهای تصویربرداری، تشخیص نهایی را قطعی کند و برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین کند.
انتهای پیام/